ยิ้มสู้แม้มีคนดูถูกว่าต่ำต้อย

สื่อต่างประเทศเปิดเผย มีชาวเน็ตคนหนึ่งเธอเป็นคนชอบถ่ายรูปวิวสองข้างทาง และวันหนึ่ง ขณะที่กำลังเดินตามทางอยู่นั้นก็ จู่ๆ เธอก็มองไปเห็นผู้หญิงดูท่าทางยังสาวกำลังกวาดถนน สวมเสื้อเจ้าหน้าที่สุขาภิบาล ในตอนนั้นข้างกายเธอมีเ-ด็-กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเล่นไปมาข้างๆเธอ ด้านหลังของเธอก็แบกกระเป๋าเล็ก เหมือนกระเป๋านักเรียนของเ-ด็-ก เธอดูตั้งหน้าตั้งตากวาดถนนเป็นอย่างมาก ส่วนเ-ด็-กหญิงที่วิ่งเล่นอยู่ข้างๆ ก็เต้นรำไปมาอย่างสนุกสนาน ทั้งสองคนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เมื่อชาวเน็ตคนนี้เดินเข้าไปถาม จึงทราบภายหลังว่าเธอคือแม่เลี้ยงเดี่ยว หลังเลิกเรียนไม่มีคนดูแลລูก หลังรับเธอกลับจากโรงเรียนแล้ว จึงให้ລูกสาวอยู่ข้างๆ รอเธอทำงานกวาดถนนจนเสร็จ แล้วค่อยกลับบ้านพร้อมกันนี่คือชีวิตประจำวันของแม่ລูกคู่นี้ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวคนนี้มีชื่อว่า ยี่เยียนฮวา กับລูกสาววัย 5 ขวบ

เธอเล่าว่า “ฉันเพิ่งมาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่สุขภิบาลได้ไม่กี่เดือน หลังจากที่ລูกสาวเลิกเรียนแล้ว รถนักเรียนก็จะมาส่งລูกสาว แล้วฉันก็จะพามายังที่ทำงานของฉัน ฉันก็เลยพาລูกสาวออกมาทำงานกวาดถนนเสมอ และในวันนี้ລูกสาวได้เรียนเต้นรำ เธอก็เลยเต้นให้ฉันดู เราทั้งคู่สนุกสนานกันมาก และดีใจที่เรามีกันและกัน”

ยี่เยียนฮวา เล่าว่า เธอหย่ากับสามี ລูกชายคนโตอยู่กับสามี ส่วนລูกสาวคนเล็ก ซึ่งในตอนนั้นอายุเพียง 1 ขวบกว่าก็อยู่กับเธอ ก่อนที่จะเข้าเรียนລูกสาวก็อยู่กับแม่ที่อยู่ชนบท ส่วนเธอก็ทำงานดูแลคนชรา แต่พอเริ่มเติบโตและเข้าเรียนยี่เยียนฮวาก็เลยต้องพาລูกสาวเข้าเมืองมาอยู่กับเธอ แต่เนื่องจากงานดูแลคนชราไม่สามารถพาລูกสาวไปที่ทำงานได้ ทำให้เธอตัดสินใจลาออกจากงานนั้น และมาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่สุขภิบาล เช่าห้องเล็กๆ อยู่กับລูกสาวเพียงลำพัง

เธอบอกว่าส่วนมากต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 ของทุกๆ เช้า เพื่อออกมากวาดถนนจนกระทั่ง 7 โมงเช้า ก็เสร็จงาน รีบกลับบ้านไปทำอาหาร แปลงฟันล้างหน้า แต่งตัวให้ລูกสาวและพาขึ้นรถโรงเรียน จากนั้นเธอก็จะรีบไปทำงานต่อ พอตกเย็นเมื่อລูกสาวเลิกเรียน รถโรงเรียนก็จะพาລูกสาวมาส่ง เธอก็จะพามาที่ทำงานด้วย เพื่อมาเล่นที่สำนักงานสักครู่ เพื่อนร่วมงานของเธอต่างก็ชื่นชอบแม่ລูกคู่นี้มาก เพราะລูกสาวของเธอเป็นเ-ด็-กฉลาด และมีมารยาท ยี่เยียนฮวาพูดด้วยความละอายใจว่า “ລูกสาวต้องรอฉันเลิกงานประมาณ 3 ทุ่มครึ่งทุกวัน ถึงจะกลับบ้านไปทำกับข้าวให้เธอกินได้”

เมื่อพูดถึงລูกสาวของเธอ ใบหน้าของเธอก็เติมไปด้วยรอยยิ้ม “ລูกสาวของฉัน 5 ขวบแล้ว แต่เธอเป็นเ-ด็-กเลี้ยงง่ายไม่ดื้อ ไม่ซนเลย เป็นเ-ด็-กตัญญู แม้ว่าเราจะมีชีวิตที่ลำบาก แต่ລูกสาวก็ไม่เคยบ่น แถมยังมีความสุขที่ได้วิ่งเล่นเคียงข้างแม่อย่างฉัน” “ได้เห็นเขาเติบโตขึ้นทุกวัน ก็รู้สึกดีใจมาก แม้ต้องเหนื่อยแค่ไหนก็ยอม สิ่งเดียวที่อยากจะขอก็คือ ให้ລูกตั้งใจเรียน เติมโตแข็งแรง เป็นเ-ด็-กร่าเริง สดใสก็พอแล้ว”